Morze Bałtyckie jest największym zbiornikiem wody słonawej na świecie – będąc mieszaniną wody słonej i słodkiej. Wyjątkowa różnorodność biologiczna akwenu jest jednak zagrożona zjawiskiem zwanym eutrofizacją. Eutrofizacja jest spowodowana nadmiarem składników odżywczych takich jak azot i fosfor w wodzie. Źródeł tych pierwiastków jest kilka, m.in. mogą pochodzić z atmosfery, wód spływających z pól uprawnych czy ścieków. Komisja Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku – Komisja Helsińska, znana jako HELCOM, stworzyła stronę internetową, która zawiera szczegółowe informacje na temat przyczyn i skutków eutrofizacji. Raport Komisji „State of the Baltic Sea” (w j. angielskim) zawiera wszelkie istotne informacje na temat stanu ekosystemu Morza Bałtyckiego. (Link do wstawienia). Cenne zasoby można również znaleźć w naszej kolekcji źródeł w „Dalsze informacje online”.
Jednym ze skutków eutrofizacji jest nadmierny wzrost roślinności wodnej, np. fitoplanktonu, co z kolei jest przyczyną zmian w ekosystemie wodnym. Wzmożony wzrost glonów i innych roślin wodnych powoduje problemy ekologiczne. Rozkład glonów wiąże się bowiem z konsumpcją znacznych ilości tlenu i w konsekwencji powstawaniem tzw. „martwych stref” przy dnie Morza Bałtyckiego.
Zwiększenie obszaru martwych stref na dnie morza pogarsza warunki życiowe zwierząt, co prowadzi do spadku różnorodność biologicznej i pogorszenia stanu ekosystemu. W wyniku pienienia i biodegradacji wyrzuconych na plaże glonów utrzymuje się nieprzyjemne zapachy. Generuje to szereg problemów środowiskowych i społecznych w obszarach nadmorskich – między innymi obniżając przychody z turystyki.